sábado, 25 de febrero de 2012

A mochila nova de Dani

A mochila que Dani levaba  ao cole estaba destrozada, é normal tendo en conta que xa era  heredada de Laura, a cremallera non pechaba, e o fondo estaba  raído, por ese motivo necesitaba un cambio e alá que me puxen máns a obra. Coas cremalleras que sacara  dun vello sofá, uns anacos de lonetas , algo de tela de vaquero e guata forrada, total que xuntando todo un pouquiño daquí e de acolá este foi o resultado final.

La mochila que Dani llevaba al cole estaba destrozada, es normal teniendo en cuenta que ya la heredada de Laura, la cremallera no cerraba, y el fondo estaba raido, por ese motivo necesitaba un cambio y me puse manos a la obra. Con las cremalleras que había sacado de un viejosofá, unos trozos de lonetas, algo de vaquero y guata forrada, total que juntando todo un poquito de aquí y allá este fue el resultado final.


Ten un bolsillo lateral con separacións para os lápices e outro  do outro lado para as notas do cole.
Tiene un bolsillo lateral con separaciones para los lápices y otro del otro lado para las notas del cole.


Como remate dos tirantes usei os da vella mochila.
Como toque final usé los tirantes de la vieja mochila.


Unhas costuras coa máquina e este é  o resultado final, unha mochila amplia, cómoda, labable e resistente, bueno iso espero ;)

Unas costuras con la máquina y este es el resultado final, una mochila amplia, cómoda  labable y resistente, bueno eso espero ;)



jueves, 16 de febrero de 2012

Mitóns/mitones e cuello con vainicas verticales

No foro Delabores propuxéronos rematar traballos que tiñamos medio olvidados, pois máns a obra, o primeiro que rematei foi este conxunto de mitóns e cuello con vainicas verticais  que lle fixen para Laura, ten un aspecto totalmente informal e resulta moi quentiño.


 En el foro Delabores nos propusieron terminar los trabajos que teníamos medio olvidados, manos a la obra, lo primero que terminé fue este conjunto de mitones y cuello con mitones verticales que le hice para Laura, tiene un aspecto totalmente informal y resulta muy calentito.


miércoles, 15 de febrero de 2012

Orquídea


Esta é a preciosa orquídea que floreceu este ano (é o segundo ano que florece), foron oito flores en total  grandes e perféctas.


Esta es la preciosa orquídea que florecio este año (es el segundo año que florece), fueron ocho flores en total grandes y perfectas.


 Aquí xa están preparadas para o seu destino, e a esperar polo vindeiro ano.

 Aquí ya están preparadas para su destibo, y a esperar por el año siguiente.

viernes, 3 de febrero de 2012

Con Trapillo

Nesta ocasión preséntovos o Trapillo. En Portugal venden os ovillos bastante económicos. Emprégase para facer un montón de cousas distintas, dende bolsos ata alfombras, e as técnicas para traballado son variadas tamén dende o ganchillo ata o macramé, nudos etc. A min os bolsos fánseme moi pesados por iso prefiro facer cousas mais pequenas. En primiero lugar amósovos un salvamanteis e un cestiño que fixen a xogo para gardar nel os panos de mesa de cada día,. (non uso panos de papel). Fíxénnos cos restos que me sobraron de facer unha alfonbra, a alfombra está na foto de abaixo  pero como vedes xa a desfixen...

En esta ocasión os presento el Trapillo. En Portugal venden los ovillos bastante económicos. Se usa para hacer un montón de cosas distintas, desde bolsos hasta alfombras, y las técnicas para trabajarlo son variadas también deste el ganchillo hasta el macramé, nudos, etc. A mi los bolsos me resultan muy pesados por eso prefiero hacer cosas más pequeñas. En primer lugar os presento un salvamanteles y un cestito que hice a juego para guardar en el las servilletas de cada día. (no uso servilletas de papel). Los hice con los restos que me sobraron de hacer una alfombra, la alfombra está en la foto de  abajo, pero como veis ya la he deshecho.

Para facer esta alfombra que tiña 150 cm de diámetro, usei o ganchillo e fixen como si fora un tapete con bastantes calados (na imaxe tedes unha comparativa dun ganchillo normal e o que usei para o trapillo) pero aínda así precisei  uns 10 kilos de trapillo. O malo foi  cando tiven que lavala, imaxinadevos eses 10 kilos orixinais multiplicados polo peso da auga.... o final decidin desfacela e cando teña tempo xa farei rodos individuais que son mais cómodos de mover e sobre todo de lavar.

Para hacer esta alfombra que tenía 150 cm de diámetro, usé el ganchillo e hice como si se tratase de un tapede con bastantes calados (en la imagen teneis una comparativa de un ganchillo normal y del que utilicé para el trapillo) pero aún así necesité unos 10 kilos de trapillo. Lo malo fue cuando tuve que lavarla, imaginaos esos 10 kilos originales multiplicados por el peso del agua.... al final decidí deshacerla y cuando tenga tiempo ya haré "rodos"(no sé como se dice en español ) que son más cómodos de mover y sobre todo de lavar.


Estes son os rodos que lle fixen para a miña nai. Antiguamente os rodos facíanse coas follas das canas; íanse entrelazando entre sí para facer unha especie de alfombra que se puña debaixo dos pes para que non enfriaran tanto, lembrade que fai anos non había calefaccións nas casas e había que combatir o frío con calquer cousa. Estes fíxenllos con unha combinación de trapillo estampado con outro liso, son moi prácticos e como son pequenos son fáciles de lavar.

Estos son los "rodos" que le hice a mi madre. Antiguamente los "rodos"  se hacían con las hojas de las cañas: se iban entrelazando entre sí para formar una especie de alfombra que se ponía debajo de los piespara que no enfriaran tanto, recordad que hace años no había calefacciones en las casas y había que combatir el frío con cualquier cosa. Esto los hice con una combinación de trapillo estampado con otro liso, son muy prácticos y como son pequeños son fáciles de lavar.






Boliños enrolados, bollitos enrollados


Este é un  doce estupendo para merendar nas tardes de inverno, non é difícil, en todo caso un pelín laborioso, nada mais.  Aquí mostramos a versión máis complicada, pero con esta mesma masa pódese facer máis simple, facendo simplemente boliñas sen rechear. Non tiñamos na casa zucre moreno, e sustituímolo por branco, están bos dos dous xeitos.

Este es un dulce estupendo para merendar en la tierras de invierno, no es difiicil, en todo caso un poquito laborioso, nada más. Aquí mostramos la versión más complicada, pero  con esta misma mása se puede hacer mas simple, si en lugar de hacer caracoles, hacemos bolitas sin rellenar. No teníamos azúcar moreno y lo sustituimos por azúcar blanco, están buenos de las dos maneras.

Ingredientes:
500 g de fariña/harina
30 g de lévedo prensado/levadura prensada
50 d de zucre/azúcar
1/4 l de leite templada/leche templada
40 g de manteiga/mantequilla
2 ovos/huevos
1 culleriña de sal/cucharadita de sal
1/2 corteza de limón relada/corteza de limón rallada
para barnizaz o interior dos boliños:
8 culleradas de zucre moreno/cucharadas de azúcar moreno
6 culleradas de manteiga derretida/cucharadas de mantequilla derretida
75 g de pasas de corintio
Para barnizar antes de ir ao forno
2 culleradas de manteiga para fornear/2 cucharadas de mantequilla para hornear
2 culleradas máis de zucré/2 cucharadas más de azúcar


 Empezamos por preparar unha masa: pomos a fariña nun bol, facemos un buraco no centro e desmenuzamos ahí o lévedo con un pouco ce zucre, a leite e un pouquiño de fariña. Deixamos levedar uns 15 minutos. Derretimos a manteiga, e engadímola xunto co resto dos ingredientes, amasámos ben ata ter unha masa  ben homoxénea, dividímola en boliñas de uns 50 gramos.

Empezamos preparando la masa: ponemos la harina en un bol, hacemos un hueco en el centro y desmenuzamos ahí la levadura con un poco de azúcar, la leche y un poquito de harina. Dejamos levedar unos 15 minutos. Añadimos la mantequilla derretida y se la añadimos a la masa previa junto con los demás ingredientes. Amasamos bien hasta tener una masa homogénea.


Estiramos cada boliña ata deixala de unos 20 cm de longo por 10 de ancho, +-, pintamos cada unha desas láminas con margarina, expolvoreamolas con azúcar e pomoslle unhas pasas de corintio

Estiramos cada bolita hasta dejarla de unos 20 cm de largo por 10 de ancho, pintamos cada una de esas láminas con margarina, expolvoreandola con azúcar y le ponemos una pasas de corintio.



Doblamos cada un pola mitade,  enrrollámolos.

Doblamos cada una por la mitad, y los enrrollamos.



Colocámolos  nunha bandexa de forno untada en margarina e expolvoreada con fariña.

Colocamos en una bandeja de horno untada en margarina y expolvoreada con margarina.


Deixámola repousar  nun sitio templado ata que aumente o tamaño, Derretir o resto da manteiga e botala sobre os caracoles e expolvorear con azúcar.

Dejamos reposar en un sitio templado hasta que aumente de tamaño. Derretimos el resto de la mantequilla y la repartimos sobre los caracoles y expolvoreamos con azúcar.


Metémolos no forno ata que estean douradiños, e listos para merendar.

Los metemos en el horno hasta que estén dorados y listos para merendar.